အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပညာ

(Unicode version)

     အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပညာနှင့် ပတ်သက်၍ ဒေါ်စုပြောစကားအပေါ် ဖွနေတာ တွေ့ရပါသည်။ ဘွဲ့နှင့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပညာ ဘယ်ကမြင့်သလည်း ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ကုန်ကြပါသည်။ တကယ်က အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ပညာရပ်တွင်လည်း ဘွဲ့သာမက မာစတာ ဒေါက်တာဘွဲ့အထိ ရှိပါသည်။ ဟိုတယ်အခန်း ပြင်ဆင်တတ်ယုံ၊ တွင်ခုံခုတ်တတ်ယုံလောက်ကိုသာ သက်မွေးဝမ်းကျောင်းပညာဟု ခေါ်တာမဟုတ်ကြောင်း သိစေလိုပါသည်။

.

မဆလခေတ်တွင် သက်မွေးဝမ်းကျောင်း တက္ကသိုလ်များကို အင်္ဂလိပ်လို Institute ဟု သုံးပါသည်။ Institute of Medicine, Rangoon Institute of Technology ဟု ခေါ်ခ့ဲပါသည်။ အခြား စိုက်ပျိုးရေး စီးပွားရေး မွေးမြူရေး တက္ကသိုလ်များကိုလည်း အင်္ဂလိပ်လို Institute ဟုသာ ခေါ်ဆိုခ့ဲပါသည်။ မြန်မာလို ဘွဲ့ရတာချင်းတူသော်လည်း အလုပ်ရလွယ်မှုအပေါ် မူတည်၍ ဝင်ခွင့်အမှတ် မြင့်လာခ့ဲပါသည်။ ရှေးယခင်က အမြင့်ဆုံးဖြစ်သော ဝိဇ္ဇာသိပ္ပံတက္ကသိုလ်မှ ဘွဲ့များမှာ နိမ့်သလို ဖြစ်ခ့ဲရပါသည်။

.

ယနေ့ထက်တိုင် မြန်မာအများစုသည် ပညာတတ်စရာမလို၊ ဘွဲ့ရရင် ကြေနပ်နေဆဲ ဖြစ်ပါသည်။ တချို့ဆိုလျင် လေးနှစ်အချိန်ကုန်ခံ ငွေကုန်ခံပြီး ဘွဲ့ယူကြသည်။ နောက်ပိုင်း စာပေးစာယူ (ယခု အဝေးသင်) ပေါ်လာတော့ ဘွဲ့ယူရတာ ပိုလွယ်သွားသည်။ မိမိ အဓိကယူသည့် မေဂျာအမည်ကို အင်္ဂလိပ်လို မသိသည့် ဘွဲ့ရများ ပေါ်ထွက်လာသည်အထိ ဝမ်းနည်းဖွယ် ကောင်းခ့ဲပါသည်။ ဤအဖြစ်များကို ဗိုလ်ချုပ်နေဝင်း အာဏာယူချိန်မှစ၍ ပျက်သည်ဟု စွပ်စွြဲကတာ မှန်သော်လည်း ပညာတတ်ဖို့ထက် ဘွဲ့ရဖို့က ပိုအဓိကဖြစ်နေသော မြန်မာတို့ရဲ့ ဓလေ့ထုံးစံကြောင့်လည်း ပါပါသည်။

.

အင်္ဂလန်တို့ အမေရိကန်တို့မှာတောင် မြန်မာပြည်လောက် ဘွဲ့ရအရည်အတွက် များရဲ့လား သံသယဖြစ်မိသည်။ ရှေးအင်္ဂလိပ်ခေတ်က မြန်မာပြည်တွင် ဘွဲ့ရရှားပါးသည်။ ဘွဲ့ရပါက ရာထူးရာခံရ၍ လူတန်းစေ့ နေနိုင်သဖြင့် ဘွဲ့ကို တန်ဖိုးထားခဲ့ကြသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဘွဲ့ရများပြီး အလုပ်မပေးနိုင်သဖြင့် ဘွဲ့ရအလုပ်လက်မ့ဲ များလာသော်လည်း မြန်မာများကား ဘွဲ့ကို မက်မောနေဆဲပင်။

.

ကမ်ဘာကျော် ရုပ်ရှင်မင်းသားများ မင်းသမီးများ ၊ အားကစား ဘောလုံးသမားများ ဘွဲ့ရတာ မရှိသလောက်ပါ။ မိမိအလုပ်တွင် ကျွမ်းကျင်လျှင် အောင်မြင်တာဘဲ ဖြစ်သည်။ အပြောများသည့် ဘီလ်ဂိတ်တို့လို အိုင်တီလောကမှ ပဂေးကြီးတွေ ဘွဲ့မရခ့ဲကြပါ။ ဘွဲ့ရလျှင် မကောင်းဘူးလား၊ ကောင်းပါသည်။ သို့သော် ဘွဲ့ရပြီး ဘာမှမတတ်တာနှင့် စာလျှင် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း ပညာတခု တတ်တာက ပိုကောင်းမည် ထင်ပါသည်။ မြန်မာပြည်တွင်လည်း ချမ်းသာ အောင်မြင်နေသူများထဲ ဘွဲ့ရသူ ဘယ်လောက်ရှိမလည်း။ မိမိရသည့် ဘွဲ့နှင့် မဆိုင်သော အလုပ်တွင် အောင်မြင်နေသူရော ဘယ်လောက်များမလည်း။

.

ဒေါ်စုက ကမ်ဘာ့အခြေအနေကို မြင်၍ မြန်မာပြည် လိုအပ်ချက်အတွက် အသက်မွေးပညာတတ်သူ ပညာရှင်များ လိုအပ်နေတာကို ဖြည့်ဖို့ ပြောခ့ြဲခင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ တမင်တကာ အကျအနကောက်၍ က့ဲရဲ့စကားဆိုနေသူများကို ပြန်မရှင်းလိုပါ။ ထိုသူများစကား (အထူးသဖြင့် ဖွဘုတ်ပေါ်မှ) နဝေတိမ်တောင် ဖြစ်နေသူများ အမြင်ရှင်းစေရန် အတွက်ဖြစ်ကြောင်းပါ။ ။


XxXxXx

(Zawgyi version )

    အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒၚစုေျပာစကားအေပၚ ဖြေနတာ ေတြ႔ရပါသည္။ ဘြဲ႔ႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာ ဘယ္ကျမင့္သလည္း ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ကုန္ၾကပါသည္။ တကယ္က အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ ပညာရပ္တြင္လည္း ဘြဲ႔သာမက မာစတာ ေဒါက္တာဘြဲ႔အထိ ႐ွိပါသည္။ ဟိုတယ္အခန္း ျပင္ဆင္တတ္ယံု၊ တြင္ခံုခုတ္တတ္ယံုေလာက္ကိုသာ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာဟု ေခၚတာမဟုတ္ေၾကာင္း သိေစလိုပါသည္။
.
မဆလေခတ္တြင္ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း တကၠသိုလ္မ်ားကို အဂၤလိပ္လို Institute ဟု သံုးပါသည္။ Institute of Medicine, Rangoon Institute of Technology ဟု ေခၚခ့ဲပါသည္။ အျခား စိုက္ပ်ိဳးေရး စီးပြားေရး ေမြးျမဴေရး တကၠသိုလ္မ်ားကိုလည္း အဂၤလိပ္လို Institute ဟုသာ ေခၚဆိုခ့ဲပါသည္။ ျမန္မာလို ဘြဲ႔ရတာခ်င္းတူေသာ္လည္း အလုပ္ရလြယ္မႈအေပၚ မူတည္၍ ဝင္ခြင့္အမွတ္ ျမင့္လာခ့ဲပါသည္။ ေ႐ွးယခင္က အျမင့္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဝိဇၨာသိပၸံတကၠသိုလ္မွ ဘြဲ႔မ်ားမွာ နိမ့္သလို ျဖစ္ခ့ဲရပါသည္။
.
ယေန႔ထက္တိုင္ ျမန္မာအမ်ားစုသည္ ပညာတတ္စရာမလို၊ ဘဲြ႔ရရင္ ေၾကနပ္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ဆိုလ်င္ ေလးႏွစ္အခ်ိန္ကုန္ခံ ေငြကုန္ခံၿပီး ဘြဲ႔ယူၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း စာေပးစာယူ (ယခု အေဝးသင္) ေပၚလာေတာ့ ဘြဲ႔ယူရတာ ပိုလြယ္သြားသည္။ မိမိ အဓိကယူသည့္ ေမဂ်ာအမည္ကို အဂၤလိပ္လို မသိသည့္ ဘြဲ႔ရမ်ား ေပၚထြက္လာသည္အထိ ဝမ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းခ့ဲပါသည္။ ဤအျဖစ္မ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အာဏာယူခ်ိန္မွစ၍ ပ်က္သည္ဟု စြပ္စြၾဲကတာ မွန္ေသာ္လည္း ပညာတတ္ဖို႔ထက္ ဘြဲ႔ရဖို႔က ပိုအဓိကျဖစ္ေနေသာ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ဓေလ့ထံုးစံေၾကာင့္လည္း ပါပါသည္။
.
အဂၤလန္တို႔ အေမရိကန္တို႔မွာေတာင္ ျမန္မာျပည္ေလာက္ ဘြဲ႔ရအရည္အတြက္ မ်ားရဲ႕လား သံသယျဖစ္မိသည္။ ေ႐ွးအဂၤလိပ္ေခတ္က ျမန္မာျပည္တြင္ ဘြဲ႔ရ႐ွားပါးသည္။ ဘြဲ႔ရပါက ရာထူးရာခံရ၍ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္သျဖင့္ ဘြဲ႔ကို တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘြဲ႔ရမ်ားၿပီး အလုပ္မေပးႏိုင္သျဖင့္ ဘြဲ႔ရအလုပ္လက္မ့ဲ မ်ားလာေသာ္လည္း ျမန္မာမ်ားကား ဘြဲ႔ကို မက္ေမာေနဆဲပင္။
.
ကမ႓ာေက်ာ္ ႐ုပ္႐ွင္မင္းသားမ်ား မင္းသမီးမ်ား ၊ အားကစား ေဘာလံုးသမားမ်ား ဘြဲ႔ရတာ မ႐ွိသေလာက္ပါ။ မိမိအလုပ္တြင္ ကြၽမ္းက်င္လွ်င္ ေအာင္ျမင္တာဘဲ ျဖစ္သည္။ အေျပာမ်ားသည့္ ဘီလ္ဂိတ္တို႔လို အိုင္တီေလာကမွ ပေဂးႀကီးေတြ ဘြဲ႔မရခ့ဲၾကပါ။ ဘြဲ႔ရလွ်င္ မေကာင္းဘူးလား၊ ေကာင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘြဲ႔ရၿပီး ဘာမွမတတ္တာႏွင့္ စာလွ်င္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာတခု တတ္တာက ပိုေကာင္းမည္ ထင္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္လည္း ခ်မ္းသာ ေအာင္ျမင္ေနသူမ်ားထဲ ဘြဲ႔ရသူ ဘယ္ေလာက္႐ွိမလည္း။ မိမိရသည့္ ဘြဲ႔ႏွင့္ မဆိုင္ေသာ အလုပ္တြင္ ေအာင္ျမင္ေနသူေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမလည္း။
.
ေဒၚစုက ကမ႓ာ့အေျခအေနကို ျမင္၍ ျမန္မာျပည္ လိုအပ္ခ်က္အတြက္ အသက္ေမြးပညာတတ္သူ ပညာ႐ွင္မ်ား လိုအပ္ေနတာကို ျဖည့္ဖို႔ ေျပာခ့ျဲခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ တမင္တကာ အက်အနေကာက္၍ က့ဲရဲ႕စကားဆိုေနသူမ်ားကို ျပန္မ႐ွင္းလိုပါ။ ထိုသူမ်ားစကား (အထူးသျဖင့္ ဖြဘုတ္ေပၚမွ) နေဝတိမ္ေတာင္ ျဖစ္ေနသူမ်ား အျမင္႐ွင္းေစရန္ အတြက္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ ။ 

မွေးနေ့ဆုတောင်း

(Unicode version)




ဒေါ်စု အနည်းဆုံး နောက်နှစ်နှစ်ဆယ်လောက် ကျန်းမာနေ အသက်ရှင်နေဖို့ လိုပါတယ်။

.

မြန်မာတွေက NLD မကလို့ ဘာပါတီဖြစ်ဖြစ် စိတ်မချရပါဘူး။ လစ်ရင်တွယ်တတ်မှ လူတော်လို့ သတ်မှတ်ထားတ့ဲ သူတွေများလို့ပါ။ ခုတောင် သူရှိလို့ သူ့ကြောက်လို့ ငြိမ်နေသူတွေ အများကြီးပါ။

.

ပြီးတော့ ဒေါ်စုကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထက် ပိုယုံပါတယ်။ ကိုယ်သာ သူ့လောက်ပိုက်ဆံရှိရင် ဒီဗမာတွေကို ပစ်ထားခ့ဲလောက်ပါပြီ။ နင်တို့ဖာသာ ပေဖြစ်ရင်ခံ၊ တူဖြစ်ရင်နှံလို့ အော်ပြီး နေခ့ဲကြပေတော့လို့။

.

တကယ်က ၇၂နှစ်အရွယ် အမေအို မုဆိုးမတယောက်ဟာ တရားဘာဝနာပွား မြေးထိန်းရင်း အေးဆေးစွာ ဘဝကို ကုန်ဆုံးစေရမှာပါ။

.

ခုတော့ အားနာနာနဲ့ဘဲ ဆုတောင်းရဦးမယ်။

#ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်_သက်တော်ရာကျော်_ရှည်ပါစေသတည်း။



XxXxXx

(Zawgyi version)

ေဒၚစု အနည္းဆံုး ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ က်န္းမာေန အသက္႐ွင္ေနဖို႔ လိုပါတယ္။
.
ျမန္မာေတြက NLD မကလို႔ ဘာပါတီျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မခ်ရပါဘူး။ လစ္ရင္တြယ္တတ္မွ လူေတာ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတ့ဲ သူေတြမ်ားလို႔ပါ။ ခုေတာင္ သူ႐ွိလို႔ သူ႔ေၾကာက္လို႔ ၿငိမ္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
.
ၿပီးေတာ့ ေဒၚစုကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထက္ ပိုယံုပါတယ္။ ကိုယ္သာ သူ႔ေလာက္ပိုက္ဆံ႐ွိရင္ ဒီဗမာေတြကို ပစ္ထားခ့ဲေလာက္ပါၿပီ။ နင္တို႔ဖာသာ ေပျဖစ္ရင္ခံ၊ တူျဖစ္ရင္ႏွံလို႔ ေအာ္ၿပီး ေနခ့ဲၾကေပေတာ့လို႔။
.
တကယ္က ၇၂ႏွစ္အရြယ္ အေမအို မုဆိုးမတေယာက္ဟာ တရားဘာဝနာပြား ေျမးထိန္းရင္း ေအးေဆးစြာ ဘဝကို ကုန္ဆံုးေစရမွာပါ။
.
ခုေတာ့ အားနာနာနဲ႔ဘဲ ဆုေတာင္းရဦးမယ္။
#ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္_သက္ေတာ္ရာေက်ာ္_႐ွည္ပါေစသတည္း။

မြန်မာပြည် စက်မှုလုပ်ငန်း

(Unicode version)

   တလောက စူပါမားကက်ကြီးတခုက lux ဆပ်ပြာ သုံးလုံးတွဲ အိမ်သုံးဖို့ဝယ်ခ့ဲပါတယ်။ အိမ်ရောက်လို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဗီယက်နမ်မိတ်တ့ဲ။ မနေ့က သွားတိုက်ဆေး Colgate ဝယ်ခ့ဲပါတယ်။ ဗီယက်နမ်မိတ်ပါတ့ဲ။ အရည်အသွေး မကောင်းလို့ ပြောချင်တာ မဟုတ်ပါ။ မိခင် ကုမ္ပဏီကြီးတွေက အန်ဒါလိုင်စင်နဲ့ တရားဝင်ထုတ်ထားတာတွေပါ။ ဒါတောင် ကိုကာကိုလာ မြန်မာပြည်မှာ လာမထုတ်ခင်လေး နောက်ဆုံးသောက်ခ့ဲရတာလည်း ဗီယက်နမ်မိတ်တွေပါတ့ဲ။

.

မြန်မာပြည်က တသက်လုံး သူများထုတ်တ့ဲပစ္စည်း ဝယ်သုံးတ့ဲ နိုင်ငံဖြစ်နေပြီ။ မဆလခေတ်က ယိုးဒယားပစ္စည်း တွင်ကျယ်ခ့ဲတယ်။ နဝတခေတ်ကနေ ယနေ့အထိ တရုပ်ပစ္စည်းဘဲ သုံးနေရတယ်။ အိမ်နီးချင်းဖြစ်တ့ဲ ဘင်္ဂလားဒေ့ လေဘေးထည်ကစခ့ြဲပီး အန္ဒိယက ဆေးနဲ့လူသုံးကုန်တွေ သုံးနေရတာလည်း ကြာလှပေါ့။ လာအိုက ပစ္စည်းဘဲ မသုံးကြရသေးတာ။ ဗီယက်နမ်ဆို ခတ်လှမ်းလှမ်းကနေ ပစ္စည်းတွေထုတ်ပြီး ပို့နေရတာ၊ သယ်ယူစားရိတ်တင် နည်းမှာမဟုတ်ဘူး။

.

မြန်မာ့စက်မှုလုပ်ငန်းမှာ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ကားတွေ ရထားတွေထုတ်ဖို့ ထားဦး။ နေ့စဉ်သုံးနေရတ့ဲ လူသုံးကုန်တွေတောင် လုံလောက်အောင် မထုတ်နိုင်သေးပါလား။ ဆပ်ပြာ သွားတိုက်ဆေး ရှမ်ပူး အသုံးများအိမ်သုံးဆေးတို့လို ပစ္စည်းတွေကို ကုန်ကြမ်းဘဲတင်သွင်းပြီး ထုတ်လုပ်ရင် ဈေးပိုသက်သာမှာ အသေအချာပါဘဲ။ လောလောဆယ် သိရသလောက် ကိုကာကိုလာနဲ့ ဘီယာအချို့ဘဲ ဒီမှာ လာထုတ်ပါသေးတယ်။

.

သယံဇာတတွေရောင်း အစိုးရနဲ့ပေါင်းပြီး ခရိုနီတွေလည်း ထုတ်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းတွေ ပြည်ပနဲ့ဖက်စပ်ထုတ်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားသင့်ပါတယ်။ တချို့လည်း လုပ်နေပေမယ့် လုံလောက်တ့ဲ ပမာဏမရှိသေးပါဘူး။ ပြည်သူပြည်သားတွေ သက်သာချောင်ချိဖို့အရေး သေချာဖြစ်တာကြောင့် အစိုးရ စက်မှုဝန်ကြီးဌာနအနေနဲ့ ဦးဆောင်လှုပ်ရှားသင့်ပါတယ်။ လိုအပ်ရင် ပြည်ပကုမ္ပဏီကြီးတွေထံ သွားရောက်တွေ့ဆုံ ဖိတ်ခေါ်သင့်ပါတယ်။ ဒီကနေ ပြောနေယုံနဲ့ မလုံလောက်ပါဘူး။ ကိုယ့်ထက် အင်ဖရာစထျပ်ချာကောင်းနေတ့ဲ စက်မှုဇုန်တွေ မြန်မာပြည်ပတ်လည်မှာ ဝိုင်းနေတာပါ။ ကုမ္ပဏီကြီးတွေကို ဖိတ်ခေါ်ရှင်းလင်းပြပြီး သူတို့ပြောတ့ဲ လိုအပ်ချက်တွေကို နိုင်ငံအနေနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့ဗျာ။

.

၁၉၆၅နောက်ပိုင်း စင်ကာပူထောင်တော့ လီကွမ်ယူက ဒီလိုဘဲ လုပ်ခ့ဲတာ သူ့စာအုပ်ထဲမှာ ပါပါတယ်။ သငေ်္ဘာကျင်းထောင်ရင် အလုပ်အများကြီးရမှာမို့ ကုမ္ပဏီကြီးတွေဆီ သူ့လူတွေလွှတ်ပြီး ဖိတ်ခေါ်စေခ့ဲတာပါ။ လိုအပ်ချက်တွေကိုလည်း အသေးစိတ်မေးပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးခ့ဲတာပါ။ မြန်မာပြည်ကလည်း အဲလိုဘဲ လုပ်ရပါလိမ့်မယ်။ နေ့စဉ်လူသုံးကုန်တွေ ထုတ်နေတ့ဲ ယူနီလီဗာ ကိုးဂိတ် နက်စလေ တို့လို ကုမ္ပဏီကြီးတွေကို မြန်မာ့ဈေးကွက်အတွက်တင် ဖိတ်ခေါ်ရှင်းပြသင့်ပါပြီ။ ပြည်ပပို့ဖို်က နောက်မှပါ။ ပြည်တွင်းသုံးအတွက်ကို ပြညိပကမသွင်းဖို့ ဦးစားပေးပါ။ မဆလခေတ်က မှားခ့ဲသလို ပြည်ပအကူမပါဘဲ မဖြစ်နိုင်တ့ဲအတွက် သူတို့အလာကို စောင့်မနေဘဲ အတင်းသွားခေါ်ရတ့ဲ သဘောပါဘဲ။

.

ဒီလိုလုပ်တာ တရုပ်နဲ့ အရှေ့တောင်အာရှနိုင်ငံတွေက ၁၉၈ဝနှစ်များထဲကဆိုတော့ အတော့်ကို နောက်ကျနေပါပြီ။ သို့သော် မ"စ"တာထက်စာရင် နောက်ကျတာက ပိုကောင်းပါသေးတယ်။ သူများနိုင်ငံ ခြေတလှမ်းလှမ်းရင် မြန်မာပြည်က အလှမ်းတရာနဲ့ ပြေးလိုက်ကြရမှာ မဟုတ်ပါလားဗျာ။

XxXxXx

(Zawgyi version)

   တေလာက စူပါမားကက္ႀကီးတခုက lux ဆပ္ျပာ သံုးလံုးတြဲ အိမ္သံုးဖို႔ဝယ္ခ့ဲပါတယ္။ အိမ္ေရာက္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဗီယက္နမ္မိတ္တ့ဲ။ မေန႔က သြားတိုက္ေဆး Colgate ဝယ္ခ့ဲပါတယ္။ ဗီယက္နမ္မိတ္ပါတ့ဲ။ အရည္အေသြး မေကာင္းလို႔ ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါ။ မိခင္ ကုမၸဏီႀကီးေတြက အန္ဒါလိုင္စင္နဲ႔ တရားဝင္ထုတ္ထားတာေတြပါ။ ဒါေတာင္ ကိုကာကိုလာ ျမန္မာျပည္မွာ လာမထုတ္ခင္ေလး ေနာက္ဆံုးေသာက္ခ့ဲရတာလည္း ဗီယက္နမ္မိတ္ေတြပါတ့ဲ။
.
ျမန္မာျပည္က တသက္လံုး သူမ်ားထုတ္တ့ဲပစၥည္း ဝယ္သံုးတ့ဲ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနၿပီ။ မဆလေခတ္က ယိုးဒယားပစၥည္း တြင္က်ယ္ခ့ဲတယ္။ နဝတေခတ္ကေန ယေန႔အထိ တ႐ုပ္ပစၥည္းဘဲ သံုးေနရတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တ့ဲ ဘဂၤလားေဒ့ ေလေဘးထည္ကစခ့ျဲပီး အႏၵိယက ေဆးနဲ႔လူသံုးကုန္ေတြ သံုးေနရတာလည္း ၾကာလွေပါ့။ လာအိုက ပစၥည္းဘဲ မသံုးၾကရေသးတာ။ ဗီယက္နမ္ဆို ခတ္လွမ္းလွမ္းကေန ပစၥည္းေတြထုတ္ၿပီး ပို႔ေနရတာ၊ သယ္ယူစားရိတ္တင္ နည္းမွာမဟုတ္ဘူး။
.
ျမန္မာ့စက္မႈလုပ္ငန္းမွာ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ကားေတြ ရထားေတြထုတ္ဖို႔ ထားဦး။ ေန႔စဥ္သံုးေနရတ့ဲ လူသံုးကုန္ေတြေတာင္ လံုေလာက္ေအာင္ မထုတ္ႏိုင္ေသးပါလား။ ဆပ္ျပာ သြားတိုက္ေဆး ႐ွမ္ပူး အသံုးမ်ားအိမ္သံုးေဆးတို႔လို ပစၥည္းေတြကို ကုန္ၾကမ္းဘဲတင္သြင္းၿပီး ထုတ္လုပ္ရင္ ေစ်းပိုသက္သာမွာ အေသအခ်ာပါဘဲ။ ေလာေလာဆယ္ သိရသေလာက္ ကိုကာကိုလာနဲ႔ ဘီယာအခ်ိဳ႕ဘဲ ဒီမွာ လာထုတ္ပါေသးတယ္။
.
သယံဇာတေတြေရာင္း အစိုးရနဲ႔ေပါင္းၿပီး ခ႐ိုနီေတြလည္း ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ ျပည္ပနဲ႔ဖက္စပ္ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း လုပ္ေနေပမယ့္ လံုေလာက္တ့ဲ ပမာဏမ႐ွိေသးပါဘူး။ ျပည္သူျပည္သားေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိဖို႔အေရး ေသခ်ာျဖစ္တာေၾကာင့္ အစိုးရ စက္မႈဝန္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ ဦးေဆာင္လႈပ္႐ွားသင့္ပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ျပည္ပကုမၸဏီႀကီးေတြထံ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ဖိတ္ေခၚသင့္ပါတယ္။ ဒီကေန ေျပာေနယံုနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ကိုယ့္ထက္ အင္ဖရာစထ်ပ္ခ်ာေကာင္းေနတ့ဲ စက္မႈဇုန္ေတြ ျမန္မာျပည္ပတ္လည္မွာ ဝိုင္းေနတာပါ။ ကုမၸဏီႀကီးေတြကို ဖိတ္ေခၚ႐ွင္းလင္းျပၿပီး သူတို႔ေျပာတ့ဲ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးရမွာေပါ့ဗ်ာ။
.
၁၉၆၅ေနာက္ပိုင္း စင္ကာပူေထာင္ေတာ့ လီကြမ္ယူက ဒီလိုဘဲ လုပ္ခ့ဲတာ သူ႔စာအုပ္ထဲမွာ ပါပါတယ္။ သေဘၤာက်င္းေထာင္ရင္ အလုပ္အမ်ားႀကီးရမွာမို႔ ကုမၸဏီႀကီးေတြဆီ သူ႔လူေတြလႊတ္ၿပီး ဖိတ္ေခၚေစခ့ဲတာပါ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလည္း အေသးစိတ္ေမးၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးခ့ဲတာပါ။ ျမန္မာျပည္ကလည္း အဲလိုဘဲ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ေန႔စဥ္လူသံုးကုန္ေတြ ထုတ္ေနတ့ဲ ယူနီလီဗာ ကိုးဂိတ္ နက္စေလ တို႔လို ကုမၸဏီႀကီးေတြကို ျမန္မာ့ေစ်းကြက္အတြက္တင္ ဖိတ္ေခၚ႐ွင္းျပသင့္ပါၿပီ။ ျပည္ပပို႔ဖို္က ေနာက္မွပါ။ ျပည္တြင္းသံုးအတြက္ကို ျပညိပကမသြင္းဖို႔ ဦးစားေပးပါ။ မဆလေခတ္က မွားခ့ဲသလို ျပည္ပအကူမပါဘဲ မျဖစ္ႏိုင္တ့ဲအတြက္ သူတို႔အလာကို ေစာင့္မေနဘဲ အတင္းသြားေခၚရတ့ဲ သေဘာပါဘဲ။
.
ဒီလိုလုပ္တာ တ႐ုပ္နဲ႔ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွႏိုင္ငံေတြက ၁၉၈ဝႏွစ္မ်ားထဲကဆိုေတာ့ အေတာ့္ကို ေနာက္က်ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ မ"စ"တာထက္စာရင္ ေနာက္က်တာက ပိုေကာင္းပါေသးတယ္။ သူမ်ားနိုင္ငံ ေျခတလွမ္းလွမ္းရင္ ျမန္မာျပည္က အလွမ္းတရာနဲ႔ ေျပးလိုက္ၾကရမွာ မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။ 

ဘာသာပြန်စာအုပ် အသစ်ထွက်ဖို့

(Unicode version)

   ယနေ့မြန်မာပြည်တွင် စာအုပ်ဖတ်နှုံးကျလာသည်ဟု ပြောကြသည်။ စာအုပ်ရောင်းရနှုံးကျတာလား၊ စာအုပ်မဖတ်ဘဲ ဖုန်း တက်ဘလက် ကွန်ပြူတာသုံး၍ ဖတ်လို့ စာအုပ်ရောင်းရတာ ကျတာလား ကွဲပြားသေချာဖို့ လိုပါသည်။ နည်းပညာစာအုပ်များ တွင်ကျယ်နေသဖြင့် ရသစာပေဖတ်နှုံး ကျသွားတာသာ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ရသစာပေ ဖန်တီးမှုနည်းသွားလို့ မဖတ်တာလား၊ မဖတ်လို့ မထုတ်တာလား ဘဲဥအစရှာမရ ဖြစ်မနေသင့်တော့ပါ။

.

ရသစာပေ ဖန်တီးနှုံးကျသွားတောင် ကမ်ဘာမှာတော့ ရသစာပေ ဝတၳုတွေ ထွက်မြဲပါ။ မြန်မာစာရေးဆရာ ရှားလာတောင် ပြည်ပစာများကို ဘာသာပြန်ပေးမည့်သူ အသစ်ထွက်လာအောင် လုပ်ပေးသင့်ပါပြီ။ ဂျပန်နှင့် တရုပ်တို့လို ဘာသာပြန်စက်ဖြင့် ပြန်နိုင်လျှင် မြန်မာစာဖတ်ပရိဿတ် ကမ်ဘာ့စာပေနဲ့ မျက်ခြေမပြတ်နိုင်တော့ပါ။

.

သို့သော် စက်နှင့်ပြန်သည့်အတွက် ရသတော့ လျော့နိုင်ပါသည်။ မပြန်သည်နှင့်စာလျှင် ဖြေသာပါသေးသည်။ နောက်လိုအပ်ချက်မှာ ထုတ်ဝေသူဖြစ်သည်။ မြန်မာစာပေသမိုင်းတွင် ပုဂံစာအုပ်တိုက်သည် မြန်မာစာအုပ်ကောင်းများနှင့်အတူ သာသာပြန်စာအုပ်ကောင်းများကို မြန်မာနှင့် မိတ်ဆက်ပေးခ့ဲသည်။ ၁၉၈၀နှစ်များကလည်း ဘဝတက္ကသိုလ်စာပေတိုက်က ဘာသာပြန်စာအုပ်ကောင်းများကို မြောက်များစွာ ထုတ်ဝေပေးခ့ဲသည်။ ကမ်ဘာ့ရသစာပေ ဂန္တဝင်စာပေများကို မြန်မာတို့ စားသုံးခွင့်ရခ့ဲသည်။ အခြားစာပေတိုက်များလည်း ဘာသာပြန်စာအုပ်များ ထုတ်ဝေပေးခ့ဲတာ ကျေးဇူးတင်ဖို့် ကောင်းပါသည်။

.

ယခုလောလောဆယ်တွင်တော့ ဘာသာပြန် အထွက်ကြဲနေသည်။ မရောင်းရ၍ ဖြစ်နိုင်သလို ဘာသာပြန်သူ ရှားသွား၍လည်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ စဉ်းစားမိတာ တချက်ရှိပါသည်။ မြန်မာပြည် သူဌေးကြီးများသည် ရုပ်ဝတၳုဆိုင်ရာများ အများအပြားကို လှူခ့ဲပါပြီ၊ ခုလည်းလှူနေဆဲ၊ နောင်လည်း လှူနေကြဦးမှာ သေချာသည်။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် စိတ်ဓာတ်အင်အားအလှူအဖြစ် ကုသိုလ်ဖြစ် စာအုပ်တိုက်ထောင်၍ ဘာသာပြန်စာအုပ် ထုတ်ပေးသင့်ပါသည်။ သင့်တော်သောစာမူကို အယ်ဒီတာအဖွဲ့ဖွဲ့ ရွေးစေ၍ ငွေကြေးအကုန်ခံကာ ထုတ်ဝေစေလိုပါသည်။ တနှစ်လေးငါးအုပ် ထုတ်နိုင်လည်း မနည်းပါ။ တနှစ်ခန့်ကြာ၍ လူကြိုက်နည်း ရောင်းမကုန်ပါက စာကြည့်တိုက်များသို့ အလှူလိုက်ဖို့ပါ။ ရောင်းကောင်းသွားပါက အရင်းထဲပြန်ထည့်၍ လည်ပတ်စေနိုင်ပါသည်။ ဝါသနာပါသူများ စာမူများပို့ရန် ဖိတ်ခေါ်ရုံသာ လိုပါမည်။ ဘာသာပြန်သာမက အခြားစာပေအမျိုးအစား များလည်း လုပ်ပေးနိုင်သည်ဟု ထင်မြင်မိပါကြောင်း။


XxXxXx

(Zawgyi version)

   ယေန႔ျမန္မာျပည္တြင္ စာအုပ္ဖတ္ႏွံုးက်လာသည္ဟု ေျပာၾကသည္။ စာအုပ္ေရာင္းရနွံုးက်တာလား၊ စာအုပ္မဖတ္ဘဲ ဖုန္း တက္ဘလက္ ကြန္ျပဴတာသံုး၍ ဖတ္လို႔ စာအုပ္ေရာင္းရတာ က်တာလား ကြဲျပားေသခ်ာဖို႔ လိုပါသည္။ နည္းပညာစာအုပ္မ်ား တြင္က်ယ္ေနသျဖင့္ ရသစာေပဖတ္ႏွံုး က်သြားတာသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ရသစာေပ ဖန္တီးမႈနည္းသြားလို႔ မဖတ္တာလား၊ မဖတ္လို႔ မထုတ္တာလား ဘဲဥအစ႐ွာမရ ျဖစ္မေနသင့္ေတာ့ပါ။
.
ရသစာေပ ဖန္တီးႏွံုးက်သြားေတာင္ ကမ႓ာမွာေတာ့ ရသစာေပ ဝတၳဳေတြ ထြက္ျမဲပါ။ ျမန္မာစာေရးဆရာ ႐ွားလာေတာင္ ျပည္ပစာမ်ားကို ဘာသာျပန္ေပးမည့္သူ အသစ္ထြက္လာေအာင္ လုပ္ေပးသင့္ပါၿပီ။ ဂ်ပန္ႏွင့္ တ႐ုပ္တို႔လို ဘာသာျပန္စက္ျဖင့္ ျပန္ႏိုင္လွ်င္ ျမန္မာစာဖတ္ပရိႆတ္ ကမ႓ာ့စာေပနဲ႔ မ်က္ေျခမျပတ္နိုင္ေတာ့ပါ။
.
သို႔ေသာ္ စက္ႏွင့္ျပန္သည့္အတြက္ ရသေတာ့ ေလ်ာ့ႏိုင္ပါသည္။ မျပန္သည္ႏွင့္စာလွ်င္ ေျဖသာပါေသးသည္။ ေနာက္လိုအပ္ခ်က္မွာ ထုတ္ေဝသူျဖစ္သည္။ ျမန္မာစာေပသမိုင္းတြင္ ပုဂံစာအုပ္တိုက္သည္ ျမန္မာစာအုပ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္အတူ သာသာျပန္စာအုပ္ေကာင္းမ်ားကို ျမန္မာႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးခ့ဲသည္။ ၁၉၈၀ႏွစ္မ်ားကလည္း ဘဝတကၠသိုလ္စာေပတိုက္က ဘာသာျပန္စာအုပ္ေကာင္းမ်ားကို ေျမာက္မ်ားစြာ ထုတ္ေဝေပးခ့ဲသည္။ ကမ႓ာ့ရသစာေပ ဂႏၲဝင္စာေပမ်ားကို ျမန္မာတို႔ စားသံုးခြင့္ရခ့ဲသည္။ အျခားစာေပတိုက္မ်ားလည္း ဘာသာျပန္စာအုပ္မ်ား ထုတ္ေဝေပးခ့ဲတာ ေက်းဇူးတင္ဖို္႔ ေကာင္းပါသည္။
.
ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ေတာ့ ဘာသာျပန္ အထြက္ၾကဲေနသည္။ မေရာင္းရ၍ ျဖစ္ႏိုင္သလို ဘာသာျပန္သူ ႐ွားသြား၍လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ စဥ္းစားမိတာ တခ်က္႐ွိပါသည္။ ျမန္မာျပည္ သူေဌးႀကီးမ်ားသည္ ႐ုပ္ဝတၳဳဆိုင္ရာမ်ား အမ်ားအျပားကို လႉခ့ဲပါၿပီ၊ ခုလည္းလႉေနဆဲ၊ ေနာင္လည္း လႉေနၾကဦးမွာ ေသခ်ာသည္။ ၎တို႔အေနျဖင့္ စိတ္ဓာတ္အင္အားအလႉအျဖစ္ ကုသိုလ္ျဖစ္ စာအုပ္တိုက္ေထာင္၍ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ထုတ္ေပးသင့္ပါသည္။ သင့္ေတာ္ေသာစာမူကို အယ္ဒီတာအဖြဲ႔ဖြဲ႔ ေရြးေစ၍ ေငြေၾကးအကုန္ခံကာ ထုတ္ေဝေစလိုပါသည္။ တႏွစ္ေလးငါးအုပ္ ထုတ္ႏိုင္လည္း မနည္းပါ။ တႏွစ္ခန္႔ၾကာ၍ လူႀကိဳက္နည္း ေရာင္းမကုန္ပါက စာၾကည့္တိုက္မ်ားသို႔ အလႉလိုက္ဖို႔ပါ။ ေရာင္းေကာင္းသြားပါက အရင္းထဲျပန္ထည့္၍ လည္ပတ္ေစႏိုင္ပါသည္။ ဝါသနာပါသူမ်ား စာမူမ်ားပို႔ရန္ ဖိတ္ေခၚရံုသာ လိုပါမည္။ ဘာသာျပန္သာမက အျခားစာေပအမ်ိဳးအစား မ်ားလည္း လုပ္ေပးႏိုင္သည္ဟု ထင္ျမင္မိပါေၾကာင္း။