တေလာက အေမရိကန္ေရာက္ ဆရာဝန္မႀကီးတဦးရဲ႕ ပို႔စ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာျပည္က ဆရာဝန္ေတြ ျပန္ေဆြးေႏြးၾကတာ ဖတ္ရပါတယ္။ တိုက္႐ိုက္မဟုတ္ေသာ္လည္း ဆက္စပ္စဥ္းစားမိတာေလးေတြပါ။
.
၁၉၉၄ ေလာက္ကထင္တယ္။ ကုလသမဂၢက သကၠရာဇ္၂၀၀၀မွာ အားလံုးက်န္းမာဆိုၿပီး ေဆာင္ပုဒ္လုပ္တယ္။ အ့ဲဒီအခ်ိန္က စစ္အစိုးရထုတ္ သတင္းစာေတြမွာလည္း ထည့္ၾကတာေပါ့။ အျပင္မွာေတာ့ လူေတြက ဟားၾကတာေပါ့။ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ေက်ာ္ရင္ လူေတြ ေရာဂါမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေဆးရံုေဆးခန္း ဆရာဝန္ေတြ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။
.
နားမလည္ေတာ့လည္း ဟားမိၾကမွာပါဘဲ။ နားလည္သူေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့မွ ကုလက ဦးစီးၿပီး ကာကြယ္ေဆးေတြကို ကေလးေတြကိုထိုးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တခုေရာက္ရင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္လို႔ရတ့ဲ ေရာဂါေၾကာင့္ မေသေစရေတာ့ဘူးေပါ့။ ခ်မ္းသာတ့ဲႏိုင္ငံေတြက အရင္ကတည္းက ထိုးခ့ဲၿပီးသားပါ။ အသိမ႐ွိ၊ ႐ွိလည္းပိုက္ဆံမ႐ွိတ့ဲ ဆင္းရဲတ့ဲႏိုင္ငံေတြအတြက္ ကုလက ပိုက္ဆံထုတ္ေပးတ့ဲ ပေရာဂ်က္ႀကီးပါ။
.
ခုထိ ငါးႏွစ္အတြင္း ကာကြယ္ေဆးထိုးအၿပီး လိုက္ေဆာ္ၾသေနရတံုးပါ။ ဇန္နဝါရီေလာက္ထင္တယ္။ ေဆးထိုးဖို႔ အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လွံု့ေဆာ္ေပးေနရတာပါ။ ဒီကာကြယ္ေဆးေတြကို အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားလို ေဆးပညာေခတ္မွီၿပီးသားႏိုင္ငံေတြက ထုတ္တာပါ။ ကာကြယ္ေဆးေၾကာင့္ တသိန္းတသန္းမွာ ကေလး ေလးငါးေယာက္ ျပႆနာျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္မယ္။ က်န္ကေလးအမ်ားစုႀကီးအတြက္ ကာကြယ္ေဆး မျဖစ္မေန ထိုးၾကရပါမယ္။
.
ေနာက္တခုက ျဖည့္စြက္ေဆး ေဆးအစားထိုးအစာမ်ိဳးေတြပါ။ ေခတ္မွီႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွာ ေခတ္စားေနတာေပါ့။ ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဓာတုေဆးဝါးေတြ မေပၚခင္က ဒီအပင္စားရင္ ဒီေရာဂါေပ်ာက္တယ္။ ဟိုအရြက္စားရင္ ဟိုေရာဂါေပ်ာက္တယ္ စတင္ သတိထားမိလာမွာပါ။ ေနာက္ပိုင္းက် အပင္ေတြအရြက္ေတြက လိုခ်င္သေလာက္ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပညာရပ္ေတြကလည္း တိုးတက္လာေတာ့ ဒီအပင္ဟိုအရြက္ေတြထဲက ဘယ္ဓာတ္ေၾကာင့္ ေရာဂါေပ်ာက္သလည္း သိလာၾကပါတယ္။
.
ဒီေတာ့ လူအမ်ားႀကီးကို ေဆးေပးႏိုင္ေအာင္ ဓာတုနည္းနဲ႔ လိုတ့ဲဓာတ္ဘဲ ထုတ္ပါေတာ့တယ္။ ဓာတုေဆးဝါးျဖစ္တ့ဲအတြက္ အျခားတြဲပါလာတ့ဲ ခြဲထုတ္လို႔မရတ့ဲ ဓာတုဓာတ္ေတြက ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ေဆးကုမၸဏီႀကီးေတြလည္း အဆင့္ဆင့္စမ္းသတ္ အဆင့္ဆင့္အစစ္ေဆးခံၿပီးမွ ေဆးထုတ္ခြင့္ ရလာၾကတာပါ။ ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ဆိုးက်ိဳး အခ်ိဳးခ်ၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့။
.
သိတ္အဆင့္ျမင့္လာတ့ဲ အေနာက္ႏိုင္ငံကသူေတြက တပတ္ျပန္လည္ၿပီး ဓာတုေဆးကို မသံုးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သဘာဝက တိုက္႐ိုက္ထုတ္တ့ဲ အစာေတြကို ေဆးအျဖစ္ ျပန္စားလာၾကပါတယ္။ သစ္ဥသစ္ဖုေတြကေန အားေဆးေတြထုတ္လာပါတယ္။ ရလာဒ္က ေကာင္းႏိုင္ေပမယ့္ ေစ်းႀကီးတာ အေသအခ်ာပါဘဲ။ ျမန္မာျပည္မွ လိုက္တုသူေတြအေနနဲ႔ ခ်မ္းသာသူေတြက အမ်ားစုပါ။ လူအမ်ားစုႀကီးက ဓာတုေဆးဝါးေတာင္ လံုေလာက္ေအာင္ မသံုးႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သိတ္ေခတ္မမွီခ်င္ၾကပါနဲ႔လို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။
.
၁၉၉၄ ေလာက္ကထင္တယ္။ ကုလသမဂၢက သကၠရာဇ္၂၀၀၀မွာ အားလံုးက်န္းမာဆိုၿပီး ေဆာင္ပုဒ္လုပ္တယ္။ အ့ဲဒီအခ်ိန္က စစ္အစိုးရထုတ္ သတင္းစာေတြမွာလည္း ထည့္ၾကတာေပါ့။ အျပင္မွာေတာ့ လူေတြက ဟားၾကတာေပါ့။ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ေက်ာ္ရင္ လူေတြ ေရာဂါမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေဆးရံုေဆးခန္း ဆရာဝန္ေတြ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။
.
နားမလည္ေတာ့လည္း ဟားမိၾကမွာပါဘဲ။ နားလည္သူေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့မွ ကုလက ဦးစီးၿပီး ကာကြယ္ေဆးေတြကို ကေလးေတြကိုထိုးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တခုေရာက္ရင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္လို႔ရတ့ဲ ေရာဂါေၾကာင့္ မေသေစရေတာ့ဘူးေပါ့။ ခ်မ္းသာတ့ဲႏိုင္ငံေတြက အရင္ကတည္းက ထိုးခ့ဲၿပီးသားပါ။ အသိမ႐ွိ၊ ႐ွိလည္းပိုက္ဆံမ႐ွိတ့ဲ ဆင္းရဲတ့ဲႏိုင္ငံေတြအတြက္ ကုလက ပိုက္ဆံထုတ္ေပးတ့ဲ ပေရာဂ်က္ႀကီးပါ။
.
ခုထိ ငါးႏွစ္အတြင္း ကာကြယ္ေဆးထိုးအၿပီး လိုက္ေဆာ္ၾသေနရတံုးပါ။ ဇန္နဝါရီေလာက္ထင္တယ္။ ေဆးထိုးဖို႔ အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လွံု့ေဆာ္ေပးေနရတာပါ။ ဒီကာကြယ္ေဆးေတြကို အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားလို ေဆးပညာေခတ္မွီၿပီးသားႏိုင္ငံေတြက ထုတ္တာပါ။ ကာကြယ္ေဆးေၾကာင့္ တသိန္းတသန္းမွာ ကေလး ေလးငါးေယာက္ ျပႆနာျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္မယ္။ က်န္ကေလးအမ်ားစုႀကီးအတြက္ ကာကြယ္ေဆး မျဖစ္မေန ထိုးၾကရပါမယ္။
.
ေနာက္တခုက ျဖည့္စြက္ေဆး ေဆးအစားထိုးအစာမ်ိဳးေတြပါ။ ေခတ္မွီႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွာ ေခတ္စားေနတာေပါ့။ ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဓာတုေဆးဝါးေတြ မေပၚခင္က ဒီအပင္စားရင္ ဒီေရာဂါေပ်ာက္တယ္။ ဟိုအရြက္စားရင္ ဟိုေရာဂါေပ်ာက္တယ္ စတင္ သတိထားမိလာမွာပါ။ ေနာက္ပိုင္းက် အပင္ေတြအရြက္ေတြက လိုခ်င္သေလာက္ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပညာရပ္ေတြကလည္း တိုးတက္လာေတာ့ ဒီအပင္ဟိုအရြက္ေတြထဲက ဘယ္ဓာတ္ေၾကာင့္ ေရာဂါေပ်ာက္သလည္း သိလာၾကပါတယ္။
.
ဒီေတာ့ လူအမ်ားႀကီးကို ေဆးေပးႏိုင္ေအာင္ ဓာတုနည္းနဲ႔ လိုတ့ဲဓာတ္ဘဲ ထုတ္ပါေတာ့တယ္။ ဓာတုေဆးဝါးျဖစ္တ့ဲအတြက္ အျခားတြဲပါလာတ့ဲ ခြဲထုတ္လို႔မရတ့ဲ ဓာတုဓာတ္ေတြက ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ေဆးကုမၸဏီႀကီးေတြလည္း အဆင့္ဆင့္စမ္းသတ္ အဆင့္ဆင့္အစစ္ေဆးခံၿပီးမွ ေဆးထုတ္ခြင့္ ရလာၾကတာပါ။ ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ဆိုးက်ိဳး အခ်ိဳးခ်ၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့။
.
သိတ္အဆင့္ျမင့္လာတ့ဲ အေနာက္ႏိုင္ငံကသူေတြက တပတ္ျပန္လည္ၿပီး ဓာတုေဆးကို မသံုးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သဘာဝက တိုက္႐ိုက္ထုတ္တ့ဲ အစာေတြကို ေဆးအျဖစ္ ျပန္စားလာၾကပါတယ္။ သစ္ဥသစ္ဖုေတြကေန အားေဆးေတြထုတ္လာပါတယ္။ ရလာဒ္က ေကာင္းႏိုင္ေပမယ့္ ေစ်းႀကီးတာ အေသအခ်ာပါဘဲ။ ျမန္မာျပည္မွ လိုက္တုသူေတြအေနနဲ႔ ခ်မ္းသာသူေတြက အမ်ားစုပါ။ လူအမ်ားစုႀကီးက ဓာတုေဆးဝါးေတာင္ လံုေလာက္ေအာင္ မသံုးႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သိတ္ေခတ္မမွီခ်င္ၾကပါနဲ႔လို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။
No comments:
Post a Comment
Thank you.