မုန့်ပုံး တပုံးရဲ့ ဇတ်​လမ်း

(Unicode version)

ကြုံခ့ဲဘူးတ့ဲ ဇတ်​လမ်​းတခုပါ။ တကယ်​့အဖြစ်​အပျက်​လဲ ဖြစ်​ပါတယ်​။ အဲဒီတုံးက အ​ဖြေမသိခ့ဲရသလို ​နောင်​လဲ သိရ​တော့မှာ မဟုတ်​ပါဘူး။



         ၁၉၉၁-၉၂ ​လောက်​ကပါ။ လူကြီး​တွေကို တခုခုလိုချင်​လိ့ု ကန်​​တော့တ့ဲ ယဉ်​​ကျေးမှု အစပျိုးချိန်​​ပေါ့။ မဆလ​ခေတ်​က ရှိခ့ဲနိုင်​​ပေမ့ဲ စစ်​အစိုးရ​ခေတ်​​လောက်​ ​ပေါ်တင်​မလုပ်​ရဲတာ အ​သေအချာပါ။



         ကျွန်​​တော်​့အ​မေဆီကို အ​မေ့ဌာနက လူကြီး​ယောက်​ရဲ့ က​တော်​ တရက်​မှာ အ​ပြေးအလွှား ​ရောက်​လာပါတယ်​။ "မမ ၊ ဒီမှာ ​ပြောစရာရှိလို့ " ဆိုပြီး ​ရောက်​လာတာပါ။ လက်​ထဲမှာလည်​း မုန်​့ပုံးကြီး တပုံးကိုင်​လို့။ အဲဒီ အချိန်​က အင်​ဒီးယားက ၀င်​တယ်​ထင်​ပါတယ်​။ ဘီစကွပ်​ပုံး​တွေ မြန်​မာပြည်​ကို ၀င်​​နေပါပြီ။ အဲဒီ ဘီစကွတ်​ပုံး​တွေနဲ့ ကန်​​တော့ကြတာလဲ ​ခေတ်​စားလာပါပြီ။ သယ်​ရတာလဲလွယ်​၊ ​ခေတ်​လဲမှီ​တော့ ကန်​​တော့ဖို့ အ​ကောင်​းဆုံး ပစ္စည်​း ဖြစ်​​နေတ့ဲ အချိန်​ပါ။



         " ဟဲ့၊ ဘာဖြစ်​လာလို့လဲလို့့ " အ​မေက ​မေး​တော့ ​မောကြီးပန်​းကြီး ရှင်​းပြပါတယ်​။ ငိုအားထက်​ ရယ်​အားသန်​စရာပါဘဲ။ ကန်​​တော့ခံထားရတ့ဲ မုန်​့ပုံးကြီး စားမလို့ ဖွင်​့လိုက်​တာ ပိုက်​ဆံ​တွေ ​တွေ့လို့ပါ။ နှစ်​ရာတန်​​တွေ ပုံးနဲ့ အပြည်​့ပါ။ အဲဒီ​ခေတ်​က​တော့ ဒါမျိုး ကြုံမှ မကြုံဘူးတာ၊ အထူးအဆန်​း​ပေါ့။ "ဟဲ့ ၊ ဘယ်​သူလာ​ပေးသွားတာလဲ၊ ပြန်​​ပေးလိုက်​​ပေါ့ " ဆို​တော့ မမှတ်​မိ​တော့ဘူးတ့ဲဗျား။ ဘယ်​တုံးက ဘယ်​သူလာ​ပေးသွားလဲကို မသိ​တော့တာ။ လါလါကန်​တေါ့တ့ဲ ပုံး​ေ​တွ စါးချင်မှ ​ေ​ဖါက်စါး​တေါ့ ဘယ်သူ မှန်း မမှတိမိ​ေ​​​တါ့ဘူးတ့ဲ။ အသာခဏ သိမ်​းထားဦးလို့ မှာလိုက်​ပြီး ပြန်​လွှတ်​လိုက်​ရပါတယ်​။



         အဲဒီမှာ ဇတ်​လမ်​းပါ။ အဲဒီ အန်​တီတို့ လင်​မယား အင်​မတန်​ရိုးတာပါ။ အားလုံးလဲ သိကြတယ်​။ သူတို့ကို လာကန်​​တော့ကြသူ​တွေကလဲ တခုခုကို ​မျှော်​မှန်​းပြီး ကန်​​တော့သူ ရှားမှာပါ။ ရည်​ရွယ်​ချက်​နဲ့ လာကန်​​တော့တာဆိုယင်​လဲ ပလုံပြီ​ပေါ့။ ဘယ်​သူလာ​ပေးသွားမှန်​းမှ မသိတာ။ သူငယ်​ချင်​း​တွေကို ဒီဖြစ်​စဉ်​​ပြောပြ​တော့မှ တ​ယောက်​က ဖြစ်​နိုင်​တ့ဲ ဇတ်​လမ်​းကို ​ပြောပြပါတယ်​။



         အဲဒီအချိန်​က အဲဒီမုန်​့ပုံး​တွေက ကန်​​တော့ပစ္စည်​းအဖြစ်​ ​ခေတ်​စားပါတယ်​။ စစ်​အစိုးရ​ခေတ်​လဲ ​ရောက်​​နေတာ အရှိန်​ရလာ​တော့ လာဘ်​​ပေးတာလဲ စ​နေပါပြီ။ ဒီ​တော့ တ​ယောက်​​ယောက်​က မုန်​့ပုံးထဲ ပိုက်​ဆံ ထည်​့ပြီး ​ပေး​တော့ ​ဘေးလူ မသိနိုင်​ဘူး​ပေါ့။ အိ​ဒြေ္နရတာ​ပေါ့​လေ။ ဖြစ်​နိုင်​တာက ကန်​​တော့ခံရတ့ဲ မုန်​့ပုံး​တွေ အများကြီးရသူ​တွေက ဆိုင်​​တွေပြန်​သွင်​းကြရပါတယ်​။ ရိုးသားတ့ဲ အရာရှိမင်​းများ အပို၀င်​​ငွေ ရတာ​ပေါ့။ ဒါ​ပေမ့ဲ လာဘ်​​ငွေ​တွေထည်​့ထားတ့ဲ မုန်​့ပုံးတပုံးကိုလဲ ဖွင်​့မကြည်​့မိဘဲ ပြန်​သွင်​းမိပါလိမ်​့မယ်​။ ဆိုင်​ကလဲ သွင်​း​နေကျဆို​တော့ ​လျှော့​ဈေးနဲ့ ပြန်​ယူထား၊ ​နောက်​လူထပ်​​ရောင်​းနဲ့ ဘယ်​နှစ်​ကြိမ်​​တောင်​ လည်​​နေသလဲ မသိပါဘူး။ ဒါဘဲ ဖြစ်​နိုင်​မယ်​ ထင်​ပါတယ်​။ ရိုးသားပြီး ထိုက်​တ့ဲ အန်​တီတို့စီ​ရောက်​မှ ဖွင်​့ကြည်​့မိတာ ဖြစ်​နိုင်​ပါတယ်​။



         လွန်​ခ့ဲတ့ဲ နှစ်​နှစ်​ဆယ်​​ကျော်​က မုန်​့ပုံးသံသရာပါ။ ဒီ​ခေတ်​​တော့ လာလ်​​ပေးနည်​း​တွေ ​ပြောင်​း​နေပါပြီ။ မုန်​့ပုံးတပုံးစာ​လောက်​နဲ့လဲ မရ​တော့ပါဘူး။ ဒါ​ပေမ့ဲ မိတ်​​ဆွေ၊ မုန်​့ပုံး တပုံး​လောက်​ လက်​​ဆောင်​ရယင်​ ဖွင်​့ကြည်​့ဖို့​တော့ မ​မေ့နဲ့​နော။ လူမသိ သူမသိ လည်​​နေတ့ဲ ပုံးဖြစ်​မှာဆိုးလို့ပါ။

XxXxXx

(Zawgyi version)

ၾကံဳခ့ဲဘူးတ့ဲ ဇတ္​လမ္​းတခုပါ။ တကယ္​့အျဖစ္​အပ်က္​လဲ ျဖစ္​ပါတယ္​။ အဲဒီတံုးက အ​ေျဖမသိခ့ဲရသလို ​ေနာင္​လဲ သိရ​ေတာ့မွာ မဟုတ္​ပါဘူး။

         ၁၉၉၁-၉၂ ​ေလာက္​ကပါ။ လူႀကီး​ေတြကို တခုခုလိုခ်င္​လိ႔ု ကန္​​ေတာ့တ့ဲ ယဥ္​​ေက်းမႈ အစပ်ိဳးခ်ိန္​​ေပါ့။ မဆလ​ေခတ္​က ႐ွိခ့ဲႏိုင္​​ေပမ့ဲ စစ္​အစိုးရ​ေခတ္​​ေလာက္​ ​ေပၚတင္​မလုပ္​ရဲတာ အ​ေသအခ်ာပါ။

         ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေမဆီကို အ​ေမ့ဌာနက လူႀကီး​ေယာက္​ရဲ႕ က​ေတာ္​ တရက္​မွာ အ​ေျပးအလႊား ​ေရာက္​လာပါတယ္​။ "မမ ၊ ဒီမွာ ​ေျပာစရာ႐ွိလို႔ " ဆိုၿပီး ​ေရာက္​လာတာပါ။ လက္​ထဲမွာလည္​း မုန္​႔ပံုးႀကီး တပံုးကိုင္​လို႔။ အဲဒီ အခ်ိန္​က အင္​ဒီးယားက ၀င္​တယ္​ထင္​ပါတယ္​။ ဘီစကြပ္​ပံုး​ေတြ ျမန္​မာျပည္​ကို ၀င္​​ေနပါၿပီ။ အဲဒီ ဘီစကြတ္​ပံုး​ေတြနဲ႔ ကန္​​ေတာ့ၾကတာလဲ ​ေခတ္​စားလာပါၿပီ။ သယ္​ရတာလဲလြယ္​၊ ​ေခတ္​လဲမွီ​ေတာ့ ကန္​​ေတာ့ဖို႔ အ​ေကာင္​းဆံုး ပစၥည္​း ျဖစ္​​ေနတ့ဲ အခ်ိန္​ပါ။

         " ဟဲ့၊ ဘာျဖစ္​လာလို႔လဲလို့့ " အ​ေမက ​ေမး​ေတာ့ ​ေမာႀကီးပန္​းႀကီး ႐ွင္​းျပပါတယ္​။ ငိုအားထက္​ ရယ္​အားသန္​စရာပါဘဲ။ ကန္​​ေတာ့ခံထားရတ့ဲ မုန္​႔ပံုးႀကီး စားမလို႔ ဖြင္​့လိုက္​တာ ပိုက္​ဆံ​ေတြ ​ေတြ႔လို႔ပါ။ ႏွစ္​ရာတန္​​ေတြ ပံုးနဲ႔ အျပည္​့ပါ။ အဲဒီ​ေခတ္​က​ေတာ့ ဒါမ်ိဳး ၾကံဳမွ မၾကံဳဘူးတာ၊ အထူးအဆန္​း​ေပါ့။ "ဟဲ့ ၊ ဘယ္​သူလာ​ေပးသြားတာလဲ၊ ျပန္​​ေပးလိုက္​​ေပါ့ " ဆို​ေတာ့ မမွတ္​မိ​ေတာ့ဘူးတ့ဲဗ်ား။ ဘယ္​တံုးက ဘယ္​သူလာ​ေပးသြားလဲကို မသိ​ေတာ့တာ။ လါလါကန္​ေတါ့တ့ဲ ပံုး​ေ​တြ စါးခ်င္မွ ​ေ​ဖါက္စါး​ေတါ့ ဘယ္သူ မွန္း မမွတိမိ​ေ​​​တါ့ဘူးတ့ဲ။ အသာခဏ သိမ္​းထားဦးလို႔ မွာလိုက္​ၿပီး ျပန္​လႊတ္​လိုက္​ရပါတယ္​။

         အဲဒီမွာ ဇတ္​လမ္​းပါ။ အဲဒီ အန္​တီတို႔ လင္​မယား အင္​မတန္​႐ိုးတာပါ။ အားလံုးလဲ သိၾကတယ္​။ သူတို႔ကို လာကန္​​ေတာ့ၾကသူ​ေတြကလဲ တခုခုကို ​ေမွ်ာ္​မွန္​းၿပီး ကန္​​ေတာ့သူ ႐ွားမွာပါ။ ရည္​ရြယ္​ခ်က္​နဲ႔ လာကန္​​ေတာ့တာဆိုယင္​လဲ ပလံုၿပီ​ေပါ့။ ဘယ္​သူလာ​ေပးသြားမွန္​းမွ မသိတာ။ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြကို ဒီျဖစ္​စဥ္​​ေျပာျပ​ေတာ့မွ တ​ေယာက္​က ျဖစ္​ႏိုင္​တ့ဲ ဇတ္​လမ္​းကို ​ေျပာျပပါတယ္​။

         အဲဒီအခ်ိန္​က အဲဒီမုန္​႔ပံုး​ေတြက ကန္​​ေတာ့ပစၥည္​းအျဖစ္​ ​ေခတ္​စားပါတယ္​။ စစ္​အစိုးရ​ေခတ္​လဲ ​ေရာက္​​ေနတာ အ႐ွိန္​ရလာ​ေတာ့ လာဘ္​​ေပးတာလဲ စ​ေနပါၿပီ။ ဒီ​ေတာ့ တ​ေယာက္​​ေယာက္​က မုန္​႔ပံုးထဲ ပိုက္​ဆံ ထည္​့ၿပီး ​ေပး​ေတာ့ ​ေဘးလူ မသိႏိုင္​ဘူး​ေပါ့။ အိ​ေျဒၷရတာ​ေပါ့​ေလ။ ျဖစ္​ႏိုင္​တာက ကန္​​ေတာ့ခံရတ့ဲ မုန္​႔ပံုး​ေတြ အမ်ားႀကီးရသူ​ေတြက ဆိုင္​​ေတြျပန္​သြင္​းၾကရပါတယ္​။ ႐ိုးသားတ့ဲ အရာ႐ွိမင္​းမ်ား အပို၀င္​​ေငြ ရတာ​ေပါ့။ ဒါ​ေပမ့ဲ လာဘ္​​ေငြ​ေတြထည္​့ထားတ့ဲ မုန္​႔ပံုးတပံုးကိုလဲ ဖြင္​့မၾကည္​့မိဘဲ ျပန္​သြင္​းမိပါလိမ္​့မယ္​။ ဆိုင္​ကလဲ သြင္​း​ေနက်ဆို​ေတာ့ ​ေလွ်ာ့​ေစ်းနဲ႔ ျပန္​ယူထား၊ ​ေနာက္​လူထပ္​​ေရာင္​းနဲ႔ ဘယ္​ႏွစ္​ႀကိမ္​​ေတာင္​ လည္​​ေနသလဲ မသိပါဘူး။ ဒါဘဲ ျဖစ္​ႏိုင္​မယ္​ ထင္​ပါတယ္​။ ႐ိုးသားၿပီး ထိုက္​တ့ဲ အန္​တီတို႔စီ​ေရာက္​မွ ဖြင္​့ၾကည္​့မိတာ ျဖစ္​ႏိုင္​ပါတယ္​။

         လြန္​ခ့ဲတ့ဲ ႏွစ္​ႏွစ္​ဆယ္​​ေက်ာ္​က မုန္​႔ပံုးသံသရာပါ။ ဒီ​ေခတ္​​ေတာ့ လာလ္​​ေပးနည္​း​ေတြ ​ေျပာင္​း​ေနပါၿပီ။ မုန္​႔ပံုးတပံုးစာ​ေလာက္​နဲ႔လဲ မရ​ေတာ့ပါဘူး။ ဒါ​ေပမ့ဲ မိတ္​​ေဆြ၊ မုန္​႔ပံုး တပံုး​ေလာက္​ လက္​​ေဆာင္​ရယင္​ ဖြင္​့ၾကည္​့ဖို႔​ေတာ့ မ​ေမ့နဲ႔​ေနာ။ လူမသိ သူမသိ လည္​​ေနတ့ဲ ပံုးျဖစ္​မွာဆိုးလို႔ပါ။